Ölesim Gelir / Merdena mi Ena

-acımı sürgüne gömecek kadar
enayi değilim-

-1-

-fazladan yer tutmazdı hiç
küçük, masum bedenleri
yerde, yatakta ve tabutta
birkaç çocuk için
birkaç mezar yeri
bulunurdu her daim
mezarlığında kilisenin
öte yüzünde de
kurucuları yatardı, kurucuları
ve daha da büyük olurdu
mezar taşları
ve üstüne kazınmış eski yazı
yılda bir ancak görürdü gül yüzü-

-2-

diktatör mirasımız yok
çok şükür, el açıp da
merdiven dayamadık gökyüzüne
biraz öfkeliyiz, fakirce, safca
akıp giden zamana bakarak...
öyle, toz bulutlarında gezinen
gözüpek, toy aşıklar da olmadık
buna da şükür
ancak bize yeterdi sakalımız
aşka zarar vermedik henüz
aşk da bize, haliyle
şöyle bir dokunup gitti
ekşitmedi yüzünü, horlamadı da

-3-

ölüm, nasıl bişeydir anne
diyeli yıllar oldu
sonra çocukları astılar hiç yere
gün saymasını bilmem
ağlamak da ne kelime
gülenlerimiz bile vardı
gülenlerimiz
ölürken dimdik ayakta
kimimiz inada sayar
kimimiz kurtulduğuna
bu rezil hayattan...

-4-

öyle, zamansız bırakıp gittin ya
öyle bencil
öyle sorumsuz
öyle takmadan dünyanın kahrına
yükün, henüz yetişmiş değil omuzlarıma
belki, kaldıramam diyedir
kimbilir, belki vardır bir sebebi

-5-
uzun ömürlü ağaçlar
dikin dedim bahçenize
sürgünden dönenlerin birgün
bakıp da güleceği, ben gibi
ve hatta övüneceği ağaçlar olsun
gölgesine kurulup
bir de zamanıysa meyvenin
güneşin tadına bak sen o zaman

ölüden de, diriden de
daha çok konuşur o soylu ağaçlar
kendini dinletmesini de
bilirler üstelik
üzülme
bir gül
bir avuç toprakla
gelemediysem yanına
kül olur yine gelirim birgün
bilesin...
sınırlar kaldıramaz yükümü

-6-

aslında, sakin biriydi babam
bazen titremesi gelir
ağız dolusu küfür etmeden de
geçip gitmezdi yanından
onun dışında
arkadaşı yoktu babamın
kazma ile kürekten başka
açlıktan ölmediyse de
sırtını da doğrultamadı
ama, gülünce var ya
gülünce
anam avradım olsun
tüm dünya onun sanırdım...
gözlerini yummazdan önce de
gülmüş, kime inat bilemem
ve o gülücükler, öylece
yüzünde asılı kalmış
diyor annem yürekten gülerek...
ölesim gelir...

Merdena mi Ena

-decê xo sûrgûndi minitenê ser
hontê bom nîyo-

-1-
-zediyînira ca nêgirotenê pe caro
lesa qica masumi
herddi, cillidi û tabutêdi
serba di-hîre pîzezo
hurîndîya di-hîre mezelo
bîyenê her daîm
mezelonê kîlîseîdi
rûye hetê bînîdîkî
viraştoxe xo kutenêra, viraştoxe xo
û tenêna girs bîyenê
kemerê mezelo
û serdi yazîyo nustoxe kan
serrêdi rey ancax dîyenê rûye guli-

-2-

dîktatorînra mîrasê ma çînno
çox şuqir, ma dest nêkerd ya
nerdgan nêsana asmenî
tenên hersinîmi, faqirîna, safîna
şîyayîse waxtîre seyrkerdeniya
hênî, hewronê tozîdi fetelîyayîşa
mêrd, axiqe toyî kî nêbîyimi
naîre kî şuqir
ancax marê besbî herdîsa ma
hona ma zerer nêdo esqî
esqi kî zerer nêda ma hona
nîya bêçiqi napiro şî
rûye xo nêqe tirs, xornêdî kî

-3-

merdenê, çîyo senêno dayê
vatenê ser serrî werdî ra
dima, domanî darêkerdî
roc wuandîs nêzoni
bêrbîs çiko
wuyayoxe ma bîli eştîbî
wuyayoxe ma
merdenidi hênî seri dîq
tayînonê ma înadra saykerd
tayînonê ma xoreynaîsre
nî weşîyonê rezilon ra

-4-
hênî bêwaxt caverda şîyay ya
hênî xo ser
hênî bêqisaati
hênî saynêkerdena qehrê dîna
barê to hona nêreşto hermoonê mi
bêkî, nêdaroniwe deyî
kamçêzano, bêqî esto jû sebebe xo

-5-
leyonê omirdergino
mi va ronê baxçêonê xodi
rocê qi sûrginra amay
va seyrkerê biwuyî, ze e mi
û hem kî, va leyê pêsabîyenê bê
va şîyêdi ronîse
jûkî waxte meyviona sa
to tamê tîjîre seyrqi a waxt

meyîtora kî, wesora kî
daha zaf qeşîkenê î leyî
xo gosdayînê kî
zanê
qisaati meqi, mequ xo wer
jû gula
jû gepê hardî ya
nêşîkîyo sa bêrî le e to
boni wellê oncîya enê rocê
bizani
sindorî nêdaranêwe barê mi

-6-
perskenay sa, halê xodi bî pîye mi
tayê zerrêfîyayîse xo amêyenê, lezênê
heta qi feqpir kufiro mekero
nêwerdenê, nêşîyenê leura
îra berî kî
çînnîbî hevale pîye mi
bêli bi zengel ra ber
eqi wesanînra nêmerdsa
peştîya xo kî raştnêbî
ama, sirooqi wuyîya esto ya
sirooqi wuyîya
mao pîye mi bibooqi
mi vatenê na dîna pero e î ya...
hona qi çimê xo nêmunitenira raver
kî wuyo, kamîrê înado nêzoni
û î wuyayîse xo, hênî
rûdi darêbîyî mendê
vana maa mi, zerrêwuyayîsa
merdena mi ena...

Ercan Cengiz
Dokuzuncu Kitap