bizimki de fedakarlıktı
onsekizine gelip
o dini törenden sonra
davul zurna önünde
sünnetçiye kestirirken
kamışımızı kibarca...
kadınlar ağlıyordu, evet
orada, o vakit
yaslanarak biribirine,
iyice oynadıktan sonra biz
o davulun önünde
feda ettiğimize yorardık
ağlamalarını onların
amma değilmiş
ağlamak için bahane
dinin bir şartına göre
kaldırıp ucundan keserek
çekiyorlarmış dine
onca gözyaşı da oraya
sonra, daha daha sonra
kız çocuklarına bulaştırdılar
daha anne karnında
gerdeğe atar gibi bağırtarak
iki azmanın kollarında
güya sünnet ederek
veriyorlardı kocaya
kulağına eğilip sırayla
yuvanı kur diyorlardı
evi yıkılasıca, kocanı dinle
yuvanı kur...
-bizimki de fedakarlıktı
yirmisine gelir gelmez
bir güzel kurmak için yuvayı
sikimizi doğrultup
elimize verdiler silahı
karşımızda bütün ötekiler
çocuk – kadın
genç – yaşlı insanlar yani-
öldür, öldürebildiğin kadar...
kör devlet arkanda nasılsa...
FEDAqarîni
ê ma kî fedaqarînibî
eqi rêştîmi desûheştîni
î ayînî dînî ra tepîya
wirnîya daxul-zurnayîdi
sûnnetçîyî qi birna
kamîsê ma hênî kîbar
cênîkî berbeyenê, erê
îcadi, a waxt
pêştî jûbînîdayîsa,
ma rind kaykerdenê ra tepîya
wera a daxulidi
deyênê fedakerdena xo ser
bêrbîse îno
ama hênî nîyo
serba bêrbîşî manio
jû şartê dînî wer
rawesnêna firnira birnayîsa
oncenê dînê xo ser
honti îstîre çimî îcare
tepîya, xêllê tepîya
bulasê kenekonê pîzezo kêrdî
hona cîciqti kucîya mayîdi
qirrayîsa cilli ser eştena gerdegi
qucîya di azmanodi
gûya sûnnetkerdena
deyênê mêrdî
qatbîyenê gosî ser siraya
qêwe xo viraci vatenê
qênêricîyay, gosbidi merîqe xo
qêwe xo viraci...
-êma kî fedaqarînibî
seqi reştîmi wîstîni
serba qêviraştenê jû rind
hênî kire ma raştkerdena
tifang deyenê ma dest
ma wer têdi î bînî
domanî – cenîkî
însanê xortî – kokimî yanî
hentoo qi şîkînay bîkîsi...
dûgela kori to dimaa senênabo...
Ercan Cengiz
(Ödünç Hayatlar Yaşadık)