şu dağların arkasına
yılan bağlamışlar, yılan
kimse cevap olmaz bize
kurtlar girmiş sürümüze
dört kitapla dizilmişler
yolu bize kapatmışlar
arkamızda ordu yok ki
vurup yolumuz açsınlar
yaylalardan indik düze
vura vura nefsimize
yeni kanun çıkarmışlar
çocukları vurmak için
bu dünyanın düzü yoktur
gelen geçen kendi çoktur
ister isen bir tas sudur
ona da zehir çalmışlar
kuşlar uçar sürü ilen
yiğit gezer yiğit ilen
çakal biçer çete ilen
ben yanarım sazım ile
ben çalarım sazım ile
devir gelmiş ite puta
para tutar sata sata
sorsan acep adı nedir
bir itin dalağındadır
biri birle yol alırlar
yol alırlar, yol satarlar
kime sorsan anlatmazlar
sığınırlar dört kitaba
desen ayetin içinde
benim için ne yazmışlar
kuru ekmek bardak suya
beş vakit namaz kıl diye
onu da ben beceremem
görmez isem tanıyamam
söyleyin aşağı insin
boyum boyuna denk gelsin
olmaz ise haber etsin
ben çıkarım o tahtına
tahtta bana bir yer yoksa
bende de yer yoktur ona
ne ben ona, ne o bana
biz gideriz kana kana
lafım yakın – uzağına
uzak gelsin yakınıma
bir ben değilim dünyada
dünya değil tek başına
ister isen çık bir dene
cennetten var mı dönene
cehennemin kazanları
kimin için kaynar, kimin
madem cennette bol ise
bunca zulum neden bize
doksan dokuz ad takmışlar
saklamak için yüzünü
benimkini bir yazmışlar
o zaman bendedir gerçek
gel kaldır şu aracıyı
bire bir söyleşek senle
şayet hesabın var benle
yüzüme söyle, yüzüme
bilmediğim bir dil ile
sırra kalem basıp gitme
serimi verdim sır için
senden niye bir can çıkmaz
ben bilirim, sen bilirsin
bunca insan çekip gitsin
çamur ilen adem gelsin
kılıç ilen ben gideyim
adaletin bu mu senin
biri fakir, biri zengin
sende külçe külçe altın
yatın, katın, sarayın var
benim ki taş – duvar evim
çalışmazsam aç kalırım
seninki onca askerin
tankın, topun, kurşunun var
gel araya, buluşalım
tatlı tatlı konuşalım
olmaz ise savaşalım
şu hileyi çek aradan
bana yetmez ise gücün
ayetini at ateşe
bak nasıl tütüyor duman
mührünü vurduğun zaman
gayet sen de farkındasın
kurulu çark döne dersin
madem öyle, kan akmasın
yoksa çarkınla gidersin
ben yazarım seni seni
sen vurursun beni beni
toprak çok tanıdı bizi
biraz da sen eğil hele
demedin ki karnım açtır
çala – çocuk perişandır
bu ne biçim bir düzendir
elin açmış sana bakar
in aşağı gerçeği de
yukarıda ne işin var
meyve – sebze buradadır
huri ne gezer yukarda
huri – nuri senle vardır
sen bana bakarsın ele
el etsem yalnız kalırsın
başka dünyaya gidersin
gel hesabını iyi yap
fakirle otur, fakirle kalk
çalıp – çırpan kullarına
vurup – kıran kullarına
niye fırsat verdin niye
seni benimle bilirler
ben dedikçe naz ederler
söylesem de dinlemezler
varı yoktan saydığından
gel kendini fazla yorma
korkuyla bir yere kadar
kimse takmaz ondan sonra
eritirler tankı – topu
ben söylerim, ben dinlerim
kulağın yok mudur senin
aç gözünü yüzüme bak
bitsin bu gözyaşı, bitsin
BÊ CÊR QÊŞÎQIMI
pê ê nî koodi
mor girêdê ê, mor
kes cewab nêbeno ma rê
wêrgî kute sûrîyi ma
çar kitabona dîzbîyî
rayî ma rê cadê
ma dima ordî çînno qi
pirodo yakero raya ma
waro o ra amayîmi dûz
pirodena nefsê xu ya
kanunê newî vetê
domano rodê deyî
dûzê na dîna çînno
amayîna – şîyayîna xo zafa
wazenayî sa jû tasê awa
aî kî zehîr risnê ê ci
mîlçîkî perrenê sûrî ya
camerd fetêlîno camerdî ya
çaqal çînêno çetoîna
ez wêsoni temburî ya
ez cinoni temburî ya
dewr amo kutîkî bi putî ya
peri gênê pê rotena
acep perskerê namê xo çiko
dalaxê jû kutîkîdi dero
jûye jû ya ray gênê
ray gênê, ray rosenê
kamî ra perskerê nêvanê
kunê binê î çar kitabo
vacê wertê ê ayetêdi
serba a mi çê nustaîso
nonê uskîbi tase awa
penç waxt namazî ya
î yî kî ez becar nêkoni
mi qi nêdî, si nasbikêrî
vacê bero cêr
lesa ma dûsê jûbînîdi bo
nêbeno sa xeberi bido
ez wêcîni î textê î
î textti mi rê jû ca çînno sa
mi di kî ca nêbeno î rê
nê ez î rê, nê o mi rê
ma sonîmi gonî gonî ya
vatena mi nêjdî – dûrîyîna
dûrî bero nêjdîyê mi
jû ez nîyo dînadi
dîna kî teq teyna nîya
vazenay sa wêcî rey sinaqi
kes gêropeyser cenneti ra
leyê – tenciqê cehennemî
serba kamî girîno, serba kamî
madem cennetidi zafo sa
hontê zulim çaî ma rê
newuay new namê dê ê to
wadarê dêyî rûye to
ê mi jû dê ê nuştêni
hênî yo mi dero heqîqat
bê vadari nî nawendîyayîsî
jû bê jû qeşîqimi tû ya
şayet hesabê to esto sa mi na
rûyê mi rê vaci, rûyê mi rê
jû zonê nêzanayîsî ya
qelem medi sir, meso
mi serê xo da serba sirrî
to ra çaî jû can nêwêcîno
ez zoni, to zanay
hontê însan wêcîyo sêro
hênî çamura adem bêro
ebi simsira ez sêrî
nîya o adaletê to
jû feqir, jû zengîn
todi qulçi qulçi altunî
yat, qat, sarayî to estê
ê mi, kemera dûyarî ya bon
megurî î sa wêsan moni
ê to hontê nizamî
tank-top-qerşunî to estê
bê nawen, bêmi pêser
şîrin şîrin qêşîqimi
nêbeno sa ceng biqimi
nî hîlê boci werti ra
zorê to nêsoni mi ser sa
ayeta xo beerzi adir
seyrqi senên dûdana
to qi muhrê xo da sero
tabî to kî ferqderay
çerxo miqerim yagêro vanay
madem hênî yo, gonî merişîyo
yoxsi çerxê xu ya sonay
to, to ani nustêîni ez
to danay mi ro
hardî zaf nasîkerd ma
tenikî to çewt bi hele
to nêva qi zerrê mi wesano
çêl – çuq pêrîsano
no senên jû duzeno
dest kerdo ya to rê seyrkeno
bê cer, raştîyê vaci
cordi çê qara to esta
meywi – sebzi îtadero
hûrî çê gerênê cordi
hurî – nurî ebî tû ya estê
to, mi rê seyrkenay hênî
dest qi biqêrî teq menay
sonay jû dîna a bîni
bê, hesabê xo rind biqi
feqirîya ronîsi, feqirîya urzi
tirtena – berdena qullê xu ya
pirodena – qirkerdena qullê xu ya
çaî firsend da a ci, çaî
to, mi na zananê
vatena mi na nazkenê
vacî kî, gos nêdanê cê
bîyayîs, nêbîyan saykerdena
bê, xo zêdi meqefelni
ebi têrsîya heta caî yo
îcara têpîya xellê qêşîdi nîyo
tanq – top wilisnênê ro
ez voni, ez gosdoni ci
gosê to çînnî yo
çimonê xo yaqi, rûyê mi rê seyrqi
biqêdîyo nî îştîrê çimi, biqêdîyo
Ercan Cengiz
Bir Delinin Aşkı