Ülkem Zeremya nusna: Kurdî bêçare niyê

Hikûmeta AKP her tim behsê planê B û C kena. Sermiyanî vanê, eke plana A nîro ca, ma dê planê bînî visterê dewre. Payizê 2014î de zî wina bi. O wext, rexmo ke pêdiyayinê dewlet bi Ocalan’î viraziyay zî, dewlet peyniya perde de Planê B kerd hadre. Plana ke bi nameyê ‘Plana Rûxandin’ (Çöktürme Planı) ke aşma Îlon’a 2014î de amê hadre kerdin, planê da gonîn a.

Goreyê na planî, Quwetê Polîsê Taybet, Komandoyê Taybet û pêrokîn qûwetê artêş dê çormeyê sûkan bigîrê û vera mehleyan operasyon bidê ramiten. Navendê fermandayişê êriş û operasyonan do destê fermandarînanê cendirmeyan de bo.

Goreyê rapor kiştişê 10 hezar ra heta 15 hezar welatijan yeno hedefkerdiş. Planê B, ya zî konseptê qilêrîn ebi nînan nêqedîno. Goreyê ‘Plana Rûxandin’ goçkerdişê 300 hezar welatijan ameyo hedefkerdiş. Plan de qerarê rişnayişê personelê ‘rutbeyê berz’ yê ke cografyeya Kurdistan verî ra silasnenê zî ca gêno. Herzewbîn vajiyeno ke, personelê sivîl cayanê ‘operasyon’ ra bîrê vetiş, nêweşxaneyan ra piya sazgehê bînî goreyê hewcedariyanê qûwetanê dewlet bîrê tenzîmkerdiş. Na rapor de, hewna xeylê çî estê ke, nika jû bi jû Kurdistan de qewimyenê. La çiyo ke ez wazena hayr bianca ser na Plan niya, wextê ci yo. Nika sermiyanê dewlet û çapemeniya zûrker, jû fekî ra sûcê herbî erzenê PKK ser. Û zey sebebê herbî zî ‘xendekan’ ‘barîqatan’ damusnenê. Kesê ke kişenê erzenê PKK ser. Cayê tarixî welişnenê, erzenê ser PKK.

La wexto ke na plan amê hadre kerdiş (Îlon 2014) de çiyê winayîn çinêbî. Ne ‘xorayverînî’ amey îlan erdiş, ne pirodayiş, ne ‘xopawiten’ estbi, ne zî xendekî amey kiniten. Eksê nay, pêrokîn şaran pawitî ke, muzakere açarniyê çarekerdişê demokratîk. Çimê herkesî ser dîyalogê dewlet û Îmrali de bî. O wexto ke, werte de teba çinêbi, çima dewlet plana qirkerdişê Kurdan hadre kerd? Çike, o wext Rojawayê Kurdistan de serva Kurdan mîladekê newe destpa kerd. Kurdî gam bi gam nezdiyê statu û xoserî bî û qûwetê xo kerdî gird. Dewleta Tirk nay ra tersiya. Cok ra planê B, yanî qirkerdişê îradeyê Kurdan vist dewre. Çi tesadifo ke Plana Îslahatê Şark yê 1925î ke badê Xoverdayişê Şêx Seîd îlan bî zî ama Îlon de aşkere bî. Xo ra badê na plan bi desan qetlîamî viraziyay û bi des hezarî sivîlî amey qirkerdin.

Dewleta Tirkî, roja ronayen ra heta ewro, meseleya Kurd, zey meseleya îdeolojîk dîya û serva ke Kurdî nêbê wayrê statu çi destê ci ra ameyo ey kerdo. Çike na dewlet ser zihnîyetê ‘jew welat, jew dîn, jew nîjad, jew al’ ser de roniyayo. Goreyê na zihnîyet, yê ke Tirk û misilmanê sûnnî niyê, gune bîrê qirkerdin. Çiyo ke roja ewroyî de qewimeno zî, netîceyê na îdeolojî yo.

La, endî peyniyê na îdeolojî yeno. Na îdeolojîya rasîst û faşîst endî deşîfre biya. Hinî şarê Kurd bê çare niyo. Qederê xo ebi xo roneno. Rexmê bedelê giran, serva statuyê xo, tekoşînekê gird û giran dano. Hinî rejîma Tirk biwazo zî, nêşena bi Kurdan ra hetê rihî û hîsî cuwyayişê piyayî rono. Badê muameleyê vera dirbetinan û veşnayişê 9 kesanê Cizîr, wa kes nay nêpawo. Bi na wehşeta peynî, rejîma Enqera bingeyê tûfanê da newî karit û na tûfan do Tirkiye bilerzno. 4ê Sibat kewt perranê tarixî. Erdogan û Dawûtoglû ra piya, walî, qeymeqam û pêrokîn teşkîlatê AKP dê hesabê veşnayişê 9 kesan û pêrokîn sûcanê bînî bidê.