Lütfen bekleyin.. Lütfen bekleyin..
Sürgün edildiği Paris’te “Ya beni sararsa memleket hasreti” sözleriyle her geçen gün artan hasretini anlatıyordu… Ahmet Kaya’nın linç edilmesiyle birlikte sürgün olarak yaşamına devam ettiği Fransa’da hayata gözlerini yummasının ardından tam 16 yıl geçti.
Şarkılarında ağırlıklı olarak toplumsal meseleleri işleyen Ahmet Kaya, 10 Şubat 1999’da Magazin Gazetecileri Derneği’nin Princess Otel Kongre Salonu’nda düzenlenen ödül töreninde yılın en iyi sanatçısı ödülünü aldı. Taşıdığı Kürt kimliğini, “Diyarbakırlıymış kod adı Bahtiyar” dizeleriyle milyonlara açık açık ilan eden Ahmet Kaya’nın linç edilmesinin asıl nedeni ise, “Ben bu ödül için İnsan Hakları Derneği’ne, Cumartesi Anneleri’ne, tüm basın emekçileri ve tüm Türkiye halkına teşekkür ediyorum. Bir de bir açıklamam var: Şu anda hazırladığım ve önümüzdeki günlerde yayımlayacağım albümde bir Kürtçe şarkı söyleyeceğim ve bu şarkıya bir klip çekeceğim. Aramızda bu klibi yayınlayacak yürekli televizyoncular olduğunu biliyorum, yayınlamazlarsa Türkiye halkıyla nasıl hesaplaşacaklarını biliyorum” sözleri idi. Bu sözler üzerine davetlilerin bir kısmı Ahmet Kaya’ya hakaret etmeye, çatal ve bıçak fırlatmaya hatta bununla yetinmeyip “vatan haini” diyerek linç etti.
Çok sevdiği toprakları terk etti
Sonra kasetlerinin satılmasını ve bulundurmasını yasakladı. Kaya, ana akım medyada da hedef haline geldi. Ertuğrul Özkök, Hürriyet Gazetesi’nin genel yayın yönetmenliğini yaptığı dönemde Ahmet Kaya’ya hakaret içeren “Vay şerefsiz” manşetini atmıştı. Hakkında birçok dava açılan Ahmet Kaya, 16 Haziran 1999’da çok sevdiği topraklarından ayrılmak zorunda kaldı.
Ahmet Kaya sürgünde yaşadığı özlemi ve sitemi, “Siz yanmayın-Sürgün” adlı şarkısında şu sözlerle ifade ediyor: “Burada, bu şarkımı söylerken, benim Türkiye’de yaşadığım çok zor günlerde, bir merhabasını istediğim, fakat o merhabayı benden esirgeyen ulusal anlamda bu kaderi paylaştığım, bütün arkadaşlarıma ve dostlarıma ince bir sitemdir. Umarım, beni anlarlar.”
Hoşçakal gözüm
Memleket hasreti ağır geldi Ahmet Kaya’ya, 16 Kasım 2000’de, “Hoşçakalın Gözüm” isimli albümünün kayıtlarını yaparken, Paris’in Porte de Versailles semtindeki evinde bir gece kalp krizi sonucu yaşamını yitirdi. Cenaze merasimi Paris Kürt Enstitüsü’nde yapıldı. 17 Kasım 2000’de 30.000’in üzerinde kişinin katıldığı törenle Paris’in Père Lachaise Mezarlığı 71. bölüme defnedildi.
“Öldüğümde değil yaşarken anlayın beni” diyen Ahmet Kaya, hakkında yaşamını yitirilişine kadar bir linç kampanyası yürütülürken, yaşamını yitirdikten sonra ise kendisine yüzlerce ödül verildi. Kaya’nın ölümünün ardından 16 yıl geçse de milyonlarca kişi hala onun şarkılarını dinliyor ve onun müziğinden etkileniyor.
Koca bir onur bıraktı
Eşi Gülten Kaya onu, “Bize tanıklık ettiği hayatı anlatan muhteşem şarkılar ve kimliğine sahip çıkarak da koca bir onur bıraktı” sözleriyle tanımlıyor. Bir sanatçının yokluğundan söz etmenin mümkün olmadığını dile getiren Gülten Kaya, özlemini ise şu sözlerle dile getiriyor:
“Hayata ve çağına tanıklık etmiş ve öyle üretmiş bir sanatçı, tüm varlığı ile hayatın içindedir aslında. Fiziki yokluk başka bir şey tabi. Her bakımdan zorlu geçen 16 yılın sonunda, Ahmet Kaya’nın uğruna sürgünlere gittiği dili ve kimliği konusunda başucunda oturup ona iyi haberler vermek isterdim ama maalesef bunu yapamayacağım.
Sadece yaratıcı insanlar, sanatçılar bu hayatın konuğu değildir. Onun için, zamanın neresinde yaşarlarsa yaşasınlar, onların bıraktıkları izler kalıcı ve değerli oluyor. O onur da benim başımın tacı olacak hep.”
