Lütfen bekleyin.. Lütfen bekleyin..
AKP iktidarı da son on beş yıldır kendi kadrolarını ve personelini yetiştiriyor.
Personel bilim insanları, personel sanatçılar, personel edebiyatçılar ve personel gazeteciler.
Özgünlükleri olsa da tümünün ortak özelliği mülkiyet düşkünü ve paragöz olmalarıdır.
Gazeteciler içinde, Yeni Ülke, Özgür Gündem, Özgür Ülke, Cumhuriyet, Evrensel gibi gazetelerde bir zamanlar “solculuk” devrimcilik(!) yapıp da sonradan Sabah, Akşam, Star, Yeni Şafak gibi gazetelere, TRT ve AKP televizyonlarına kapağı atan tatlı hayat kurbanları da vardır.
Yaşamlarının büyük bölümünü para-rant biriktirmeye ayırırlarken geriye kalan bölümünü de geçmişlerine, Sol’a ve Sosyalizm’e küfrederek geçirirler.
Katilin sofra artıklarını yalamak için kuyruk sallayan bu “canidae familyası” için ciltler dolusu yazı yazılsa azdır.
Bunlardan biri de eski sosyal demokrat Şamil Tayyar’dır.
Dokunulmazlıkların kalktığı gün,”haydi dağılın” diye nara atan eski “gazeteci”.
1988 yılında Başbakanlık muhabiriydi. Özal’ın yanında görüntü verebilmek için çırpınırdı.
Sonra SHP’ye ilgi duymaya başladı. Erdal İnönü-Fikri Sağlar yönetimine karşı Baykalcı kanadın hararetli savunucusuydu.
Arkadaşı Halit Oral ile birlikte Erdal İnönü’nün kampanyasını izliyordu. Şamil Tayyar gazeteciliği bir yana bırakmış, Baykal için kulis bilgileri toplamakla meşguldü. SHP’den siyasete, oradan da parlamentoya girmeyi düşünüyordu. Haberleri Halit Oral yapıyor, bir nüshasını Şamil Tayyar’a veriyordu. Aynı haber Şamil Tayyar imzasıyla Milliyet’te, Halit Oral imzasıyla Hürriyet’te çıkıyordu.
1989 yılının ocak ayında Erdal İnönü Cizre’ye mitinge gidiyordu. Konvoyun önünde ZPT(Zırhlı personel taşıyıcı)-Condor araçları gidiyordu. İnönü bu araçların Cizre’de karıştığı olayları ve halk nezdindeki imajını bildiği için bu araçlarla ilçeye girmeyi reddetti.
Halit Oral bu haberi de yaptı ve yine bir nüshasını Şamil Tayyar’a verdi.
İkisi aynı gün, haberi gazetelerine gönderdiler.
Ertesi gün Milliyet ve Hürriyet’te harfi harfine aynı haber vardı: İnönü Cizre’ye ZPT-Gondollarla girmeyi reddetti. Gondol, ayakta tek kürekle ve suda yürütülen bir kayık türüydü. Böylece okurlar Cizre’de deniz olduğunu ve gondol araçlarla gidildiğini de öğrenmiş oldular(!)
Halit Oral haberde yanlışlıkla “gondol araç” yazmıştı. Şamil Tayyar haberi okumadan Milliyet’e göndermiş ve yayınlatmıştı. O günden sonra basın camiasındaki ismi “Gondol Şamil”dir ve hala öyle bilinir.
SHP dağıldı ama Gondol Şamil’in sosyal demokratlık(!) hevesi dinmedi. DSP’ye girdi ve “Ecevit’in en has adamı“ pozisyonuna gelmek için çok çaba sarfetti. 1999 genel seçimlerinde DSP’den milletvekili aday adayı oldu. Antep’te 9. sıradan aday gösterilince sosyal demokratlıktan soğudu. Çünkü 9. Sıra, son sıraydı. YSK’ye başvurarak adaylığını geri çekti.
Bu olay da Gondol Şamil’in parlamenter olma azmini kıramadı.
AKP diye bir parti kurulmuştu, hemen partiye üye oldu. Birkaç gün içinde sosyal demokratlığı bir yana bırakarak sıkı bir milliyetçi-muhafazakar oldu.
Gondol Şamil artık Erdoğan’ın en has adamıydı. Sonra mürvetine erdi, milletvekili oldu.
Geçen hafta, dokunulmazlıkların kaldırıldığı gün, “bu iş buraya kadar haydi dağılın” naraları attı.
Gondol Şamil’in gazetecilik ve parlamenterlik dışında da meziyetleri var.
Çok iyi perende atar, ters taklası çok iyidir ve çok iyi salta durur.
Ferda ÇETİN / Pollitika
