Lütfen bekleyin.. Lütfen bekleyin..
Bu gece Deniz Gezmiş, Hüseyin İnan ve Yusuf Aslan'nın idam edilişinin 47. Yıllı.
Yazılı tarihin en barbar asrının en umutlu, en ışıklı, en cesur günleriydi. Coşkun bir devrimci dalganın bütün dünyayı sarstığı, onlarca ülkede milyonlarca insanın ayağa kalkarak, "Gerçekçi ol, imkânsızı iste," diye haykırdığı günlerdi...
Böyle bir dünyada, Denizler de özgürlük bayrağını Türkiye'de yükseklere taşıdılar. ABD'ye, NATO'ya, yurtlarını yerli ve yabancı sermayeye peşkeş çekmek isteyenlere en iyi cevabı eylemleriyle, yürüyüşleriyle, cesaretleriyle verdiler.
Ve egemenler, bu özgürlük kabarışının intikamını 12 Mart karanlığında üç gençten çıkarmak istediler. Somut hiçbir yasal dayanak olmadan Deniz'i, Yusuf'u, Hüseyin'i ve nice arkadaşlarını idamla yargılayıp, "Asalım, asalım!" çığlıklarıyla darağacına göndererek özgürlük ve bağımsızlık mücadelesini boğmaya çalıştılar...
Baskı altında geçen yirmi iki yılın ardından, bu yeni basımıyla Darağacında Üç Fidan'ı sunarken, bugün koyu bir karanlığın ve ahlâksızlığın içine itilmek istenen yurdumuzda, gözlerimizde hâlâ bir umut ışığı, darağaçlarında "solmayan" üç fidanın anısı önünde saygıyla eğiliyoruz...
(Nihat Berham, Dar ağacında üç fidan)
Yusuf'un sözlerinden: O Sabah şimdiye kadar hiç görmediğiniz bir yüzbaşı geliyor koğuşa ve hepinizin görebileceği bir yerde duruyor. Ona baktığınıza ve onu dinlediğinize emin olduğu an konuşmaya başlıyor:
"Buraya kadar beyler! Hakkınızdaki karar bu sabah Resmi Gazete'de yayınlandı. Öbür dünyada görüşürüz!" diyor. Size özel ulak olarak ölüm tebliğ etmeye gelmiş yüzbaşı sanki. Dede'nin Yusuf'tan ödünç aldığı sözler bir tokat gibi patlıyor yüzünde adamın:
"Sen ve efendilerin bilmelisiniz ki biz halkımızın kurtuluşu ve Türkiye'nin bağımsızlık mücadelesi uğruna şerefimizle bir defa öleceğiz. Bizi asanlar ise her gün öleceklerdir!
(Ali Yıldırım, Deniz Gezmişin günlüğü)
Ulucanlar Cezaevinde 6 Mayıs 1972 tarihinde idam edilen Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan ve Hüseyin İnan'ın boyunlarına takılan yaftaları, Ulucanlar Cezaevi Müzesi'ne bağışlayan Burhan Dodanlı; Deniz Gezmiş'in idamından sonra 52 dakika yaşadığını söyledi.
Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan ve Hüseyin İnan'ın yaşamları bağımsızlık bayrağını yükseltme mücadelesiyle özdeşleşti. İdam sehpasında bile geri adım atmadılar. Ulucanlar Cezaevi'nde infazların yapıldığı hücre "Yaşasın tam bağımsız Türkiye, kahrolsun emperyalizm" sloganıyla inledi.
Yükselen antiemperyalist protestolar, 1967 sonrasında 6. Filo Protestoları ile vücut buldu. 68 Gençliğinin "Amerikan askerlerinin gittiği eğlence yerlerine kırmızı boya attığı, yakaladığı Amerikan askerlerini Yankee Go Home sloganları ile hırpaladığı" eylemler hafızalara kazındı.
Protestolar 6. Filo Askerlerinin 1968 yazında Dolmabahçe sahilinde denize dökülmesine kadar yükseldi.
6 Ocak 1969'da ODTÜ'de Amerikan Büyükelçisi Robert Kommer'in aracının ateşe verilmesi 68 gençliğinin sembol eylemlerinden biri oldu. Kasım 1968'de Türkiye'ye gelişi sırasında Yeşilköy Havalimanı'nda da proteto edilmişti. Eylemin önderlerinden Deniz Gezmiş protestonun ardından tutuklandı.
Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan ve Hüseyin İnan hakkında verilen idam cezaları 24 Nisan 1972'de TBMM'de yapılan oylama sonucunda kesinleşmişti. Üç fidan 6 Mayıs 1972'de idam edildi.
